dinsdag 30 oktober 2018

Een paar dagen Gent.

 

We zijn een paar dagen in Gent geweest, Richard, Lotte en ik.
Het was mij nog niet eerder gelukt om foto's te plaatsen. Gent
is wel één van onze favoriete plaatsen in België. We komen er
ongeveer elk jaar wel even. Dit keer hadden we via airbnb een
leuk huisje gehuurd in Merelbeke. Bij het huisje waren ook
fietsen waardoor we heerlijk op de fiets het centrum van Gent
in konden. Met het lekkere weer van die dagen was dat extra fijn.
Van de vier dagen zijn we ook een dag naar Ieper geweest.
Daar was bij Landgoed Palingbeek een expositie van CWRM,
coming world remember me. Het waren 600.000 beeldjes van
terra cotta die stonden voor 600.000 mensen die gesneuveld
zijn in de eerste wereldoorlog. Het was erg indrukwekkend.





  






De stad Gent kennen we inmiddels al aardig goed, maar toch
blijft het een mooie stad met de nieuwe bibliotheek Krook, een
oud hofje, het industriemuseum en voor Lotte was het compleet
met een wafel met Nutella, een frozen yoghurt van Moochie en
een echte puntzak frites.












  


Het waren weer heerlijke dagen met lekker weer en veel
plezier. We hebben veel gezien, leuke / mooie / erg
indrukkende dingen. We komen vast nog wel eens terug.
groet,
Marijke

zondag 14 oktober 2018

Eén rode paddenstoel.

 

Ondanks dat het weer anders doet denken, is het toch herfst.
En wat is er dan mooier dan het bos in te gaan voor een
lange wandeling. Van de week heb ik anderhalf uur gelopen
in mijn eentje, want ik had extra vrije dagen en het was zo'n
prachtig weer. Ik heb tijdens de hele wandeling heel erg veel
 eikels en kastanjes uit de bomen horen vallen. Steeds hoop
je maar dat ze niet op je hoofd vallen, want dat doet pijn. Het
is gelukkig niet gebeurd.
Het was weer genieten van al het moois om mij heen, maar
nog steeds kon ik de rode paddenstoel met witte stippen niet
vinden. Vandaag was de herkansing. Samen met Richard
gingen we bij een bos hier in de buurt wandelen en ja hoor,
we hebben er eentje gezien. Ook niet meer dan deze ene.
Maar het was wel een mooi, zowel de bovenkant als de
onderkant met al zijn sporen.
















Prachtig is hij hé? De laatste foto is net een plaatje. Ik
vind de foto prachtig.
Hopelijk kunnen we nog van een paar mooie dagen genieten,
want hier in het zuiden van het land is het herfstvakantie.
groet,
Marijke

donderdag 11 oktober 2018

Manish Nai.


Deze week ben ik een weekje vrij, ik moest namelijk
overuren opmaken. Daardoor was ik op een doordeweekse
dag wat eigenlijk werkdag was,in het Noord Brabants Museum
voor de tentoonstelling van Manish Nai, een man uit India die
kunst maakt van gerecyclede materialen. Hij gebruikt katoen,
jute, metaal en krantenpapier. Dit perst hij in verschillende
vormen. Meestal wordt het uiteindelijk rond, vierkant of rechthoekig.

Het grootste kunstvoorwerp bestaat uit 400 stokken
met kledingstukken die gepest zijn in vierkanten vormen. 






 Ook lagen er vier vierkanten geperst staal op de grond,
waarbij twee vierkanten dikker waren dan de andere twee.




Indigoblauw jute geperst/ opgerold tot rechthoeken
of een cirkel.




Jute gespannen tot tien rechthoeken en bewerkt door
er draden uit te halen, volgens mij, waardoor er open
stukjes ontstaan die dan allemaal samen een soort
foto wordt van helmgras. 


 Een heleboel dobbelstenen gemaakt van kranten in
verschillende kleuren bij elkaar gebracht zodat het
 tien balken worden van ongeveer 60 dobbelstenen
breed en 6 dobbelstenen dik.





Ik vond het een mooie tentoonstelling en merkte
bij mijzelf dat ik ontzettend veel zin kreeg om iets
te gaan maken oftewel creatief bezig te zijn. Het
zag er ook allemaal (bijna allemaal) uit alsof je
het zelf ook bedacht zou kunnen hebben. Maar
kom maar eens op het idee.
Aangezien ik nog tijd over had, ben ik ook de andere
tentoonstelling gaan bekijken, maar al snel voelde ik
dat het blije, creatieve gevoel dat ik net had, nu ineens
aan het verdwijnen was. Zoiets had ik nog nooit gevoeld.
Ik ben weer terug gegaan naar de kunst van Manish
Nai en lette op dat ik met deze beelden in mijn hoofd
naar de uitgang kon lopen.
Ik ging uiteindelijk met een fijn gevoel weg.
groet,
Marijke