Vandaag een blogpost over allerlei dingen
die ons in Engeland opvielen en
waar we ons regelmatig over verwonderden.
Ik heb het dan over algemeen bekende
Engelse dingen, Engelse etenswaren,
Engelse borden en "Engelse" dieren
die we zagen. Zoals:
Natuurlijk moesten we links rijden.
Dat is heel even wennen,
maar al snel is het eenvoudig.
Toch vraag je je regelmatig af
waarom rijden in Engeland nu anders moet?
Verder zijn er de bekende
Engelse telefooncellen en brievenbussen.
Voordat je een stopcontact wilt gebruiken,
een lamp aan wilt doen of gewoon
de koelkast, oven of vaatwasmachine wilt gebruiken,
moet je eerst de desbetreffende schakelaar omzetten.
De electriciteitspalen / kasten / draden
zie je overal over straat of in het landschap lopen.
En natuurlijk de bekende Engelse stekkers.
Gelukkig kun je daarvoor vanuit Nederland
een tussenstukje voor meenemen,
want anders kun je geen mobile opladen.
Het meest verwonderd heb ik mij
over de snelheid waarmee je mag rijden.
Allereerst moet je die omrekenen,
maar gelukkig deed de Tomtom dat voor ons.
Je hebt 20, 30, 40, 50 of 60 miles/hour.
Dat is dus 35, 50, 65, 80 of 95 km/uur.
Op zich is dat logisch,
behalve de 95 km/uur.
Ik mocht op allemaal kronkelige landwegen,
waar je door alle heggen en muurtjes vlak langs de weg
niets vooruit kunt zien,
gewoon 95 km/uur rijden.
En dat terwijl je op veel van die wegen niet eens
met twee auto's langs elkaar kunt.
Overal zie je Fish & Chips of Tearooms.
De laatste hebben we regelmatig bezocht,
maar de eerste niet.
Sommige huizen hebben wel
10 schoorstenen op het dak staan.
In de kerk kun je je wens aan God
op een papiertje schrijven
en in de Prayer Pot doen.
Ook kun je met een stel vrienden
een potje cricket op het strand spelen.
En je kunt de Tacsi nemen.
Wat kochten we zoal voor eten:
heerlijke Pink Lemonade, appeltjes,
muntijsje (smaakte naar After Eight),
thee, gembermannetjeskoekjes,
ook de chocolade was Everyday essential,
grappig brood, zalm om op je brood te smeren,
melk uit Wales, Chocolatecookie ijsje en
natuurlijk scones met aardbeienjam en slagroom.
Dan waren er de (verkeers)borden.
Gelukkig waren deze in twee talen,
zowel Engels als Wales.
De taal van Wales is namelijk niet te lezen of te verstaan,
soms zijn het wel vijf medeklinkers achter elkaar.
Aan dieren zagen we heel erg veel schapen.
die beestjes eten de hele bergen en heuvels kaal.
Natuurlijk vogeltjes en poezen.
En aangezien we aan de kust zaten,
waren er twee soorten meeuwen.
De twee roofvogels hebben we tijdens
een roofvogelshow gezien hoor.
Die kom je niet zomaar in het wild tegen.
Kortom; we hebben met plezier
en met verwondering
het leven in Wales bekeken.
En soms vonden we het erg raar,
maar dat is ook weer het leuke van vakantie.
Tot morgen voor de laatste blogpost
over onze zomervakantie in Wales.
