Tim kwam hongerig uit school.
Hongerig na 7,5 kilometer fietsen
met veel tegenwind.
En hij had geluk,
want ik had net ontdekt dat de worstenbroodjes op moesten.
Vanwege de datum.
De oven werd voorverwarmd
en de worstenbroodjes dingen erin.
Heel erg Brabants vinden jullie zeker.
Tijdens het eten houden de broodjes vast met een servetje.
Dit keer een snor-servetje.
Ik weet niet meer waar ik de servetjes gekocht heb.
En toen begon de lol.
Ik maakte van een snor op het servetje;
een snor met karton erachter en een ijsstokje.
Het stond Tim enig.
De snor ver van zijn neus af....
De snor onder zijn neus met de bril afgezakt....
En gewoon met een glimlach...
Zelfs de grasparkiet Joepie moest er aan geloven,
hij is alleen wat klein voor zo'n grote snor.
En zo hadden we samen veel plezier tijdens ons koffie en thee drinken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten