Er is een tijd van komen en een tijd van gaan,
en de tijd van gaan was vandaag gekomen.
Het klinkt heel dramatisch,
maar dat was het niet hoor.
Aangezien ik een eigen werkplek heb gekregen,
moest ik vandaag afscheid nemen
van het team waar ik de afgelopen acht maanden
heb vervangen.
En dat was jammer.
In die acht maanden hebben we namelijk
een bijzonder contact opgebouwd,
maar we hebben nog een leuke avond gepland
voor in september.
Maar hoe neem je afscheid?
Mijn collega's wisten dat
ik het leuk vind om te haken.
En dus bestelden ze als afscheid
14 omslagdoeken.
We hebben dit grapje
een hele tijd samen volgehouden,
maar 14 omslagdoeken is wel erg veel werk.
Toch moest ik iets doen met haken.
Nu was ik in april
bij de opening van het atelier van Lolies art.
En daardoor kwam ik al brainstormend
op een idee:
bloemen.
Ik heb gebruikt:
wol, haaknaald, oude fietsenbanden, champagnekurken,
saté-prikkers, verf, papier, stempels, oase, crêpepapier.
Met wol haakte ik een anjer,
(ik weet niet meer waar ik het patroon vandaan haalde, sorry)
de champagnekurk kon ik in vieren snijden,
de saté-prikker verfde ik groen,
van de fietsenband maakte ik bloemblaadjes,
de papier en de stempels vormden een tekst
en de oase en het crêpepapier vormden de "vaas".
Alles bij elkaar opgeteld
een bos anjers
in een aantal verschillende kleuren.
Maar wat is een afscheid zonder taart.
Ik maakte een Schwarzwalder kirch Torte
(maar dan zonder de Kirsch).
Het recept heb ik van een Zwitserse oud-collega,
hij is gemakkelijk te maken
en zooooo lekker.
De sleutels werden ingeleverd,
een afscheidsknuffel gegeven,
en toen werd ik uitgezwaaid,
tot september!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten