Post

Dit is een stukje uit een gedicht

van Mirjam Brandenburg

van de gedichtenwinkel.

Want wat is er leuker dan de brievenbus

te horen klepperen

en er ligt een brief op de deurmat

waarvan je het handschrift herkend.

Dan krijg je toch meteen

een glimlach op je gezicht.

Maar de brief en ansichtkaart

is toch een beetje verdwenen

en overgenomen door email en whats app.

Dat vind ik wel jammer.

Zelf doe ik er ook aan mee,

want ik stuur ieder jaar

minder vakantiekaarten en

minder kerstkaarten.

En toch krijg ik nog post!

Een vriendin en ik zijn ermee begonnen

toen ik van baan veranderde en

verhuisde van het Noorden

naar het midden van het land.

Als collega's hadden we een mooie band opgebouwd

en we wilden contact houden.

Eerst begonnen we met het sturen van

ansichtkaarten.

Je weet wel,

van die gratis kaarten

uit het kaartenrek uit de kroeg.

Het was een soort sport

om iedere keer

weer een andere te vinden.

Mijn vriendin had alleen niet in de gaten

dat ze een voor een

alle kaarten van het pakje stuurde

dat ze gratis bij een krat bier had gekregen.

Ik moest er smakelijk om lachen.

We hebben een aantal jaren geschreven,

toen een paar jaar niet,

en inmiddels schrijven we weer.

Met nog steeds een ansichtkaart.

(maar niet meer die gratis uit de kroeg,

want daar kom ik minder)

Maar de kaart zit nu in een envelop

samen met een lange brief.

En dat is zo leuk om te ontvangen

en te lezen.

En dan moet je terug schrijven!

Dat duurt altijd even,

want ik vind dat ik daar even de tijd voor moet nemen.

Maar als ik dan ga schrijven

pen je zo een lange brief vol.

Dus zoveel tijd hoeft het niet te kosten.

En dus neem ik mij nu echt voor

om de volgende keer sneller terug te schrijven.



Niet alleen het schrijven is leuk om te doen.

Eerst ga ik een leuke kaart uitzoeken,

dan schrijf ik de brief,

soms op briefpapier,

soms op gewoon lijntjespapier.

Vervolgens pak ik mijn enveloppenmal,

zoek een leuk papiertje uit,

en maak er een envelop van.

Brief + kaart erin,

dichtplakken met maskingtape,

en als laatste een leuke postzegel erop plakken.

En dan heb je....

POST!!!!!!

Nou ja, het allerlaatste is...

naar de brievenbus lopen en de envelop erin gooien.

Ik wens de envelop altijd nog een goede reis

voordat ik hem loslaat.

En soms stel ik mij de volgende dag voor

dat de envelop op de deurmat valt

en met een glimlach wordt open gescheurd

en gelezen.

En dan ben ik benieuwd

wanneer ik een brief terug krijg.

Fijn weekend allemaal

en wie weet wat er morgen op de deurmat valt bij jou.