donderdag 29 oktober 2015

Een lang weekend weg deel 2.

Afgelopen maandag waren we
in de stad Groningen.
Eigenlijk nog steeds raar als
de provincie en de hoofdstad ervan
een en dezelfde naam hebben.

We hebben de auto op de P&R 3 gezet
en zijn met de bus met z'n vijven 
naar hartje centrum gereden.
Een hele goede oplossing
voor parkeren in een stad.

We liepen er allemaal met andere gevoelens rond.
Richard en ik hebben beide vijf jaar
in deze stad gewoond voor studie/werk.
Onze kinderen kijken naar een stad
waarvan hun ouders allemaal
herinneringen ophalen.
Vriendin van Lotte ziet
een nieuwe en mooie stad. 

We zagen o.a.:
de Martinitoren,


De Kosterij
(waar ik vele kopjes thee dronk),


het peerd van ome Loeks en
het goudkantoor,


een lekker kopje thee/warme chocolademelk
met een grappige lamp boven mijn hoofd
en een leuke winkel Sostrene Grenes,


het Academiegebouw
waar Richard (af)studeerde
en een lekker drankje,


ramen van de Martinikerk
die lijken op een konijn
en de nieuwe sokken van Lotte,
  

nog een mooi raam
en natuurlijk
echte Groninger koek.


Het was een heerlijke dag
waarbij we weer een fijn zonnetje hadden
en veel gezien hebben.

De laatste dag in de provincie Groningen
was mistig, maar dat was niet erg.
We zijn eerst met z'n allen gaan koffie drinken 
bij een vriendin van mij in Veendam
(die ik al jaren niet gezien had)
en vervolgens zijn we gaan eten
bij een goede vriendin
die net in haar nieuwe huisje was getrokken
(waarbij ik had helpen dozen uitpakken).

Ook een gezellige dag ter afsluiting
van een lang weekend weg in eigen land.
En ook al is het hetzelfde land,
Lotte vond het accent in
het hoge noorden toch niet zo fijn.
Maar Nederland blijft een mooi land en:


Groet,
Marijke

woensdag 28 oktober 2015

Een lang weekend weg, deel 1.

We zijn een paar dagen 
heerlijk weg geweest.
Dit keer naar de provincie Groningen
waar we een huis hadden gehuurd
in Hoogezand via airbnb.
We gingen weer met z'n vijven,
dus inclusief vriendin van Lotte.

Wat hebben we geboft met het weer.
De dag van heenreis en terugreis
waren niet bijzonder,
maar de twee dagen daartussen in
hadden we een heerlijke zon.

Een van die dagen hebben we
een bezoek gebracht aan Bourtange,
een vestingstadje vlakbij
de grens met Duitsland.


Het is schitterend gebouwd,
bijna in één kleur steen en
met houtwerk geschilderd
in een soort ossenbloedrood.
Daar straalt dan zoveel rust vanuit,
gewoon prachtig.


We hebben het hele dorpje gezien
door om het dorp te lopen
over de wallen heen.
Dat was een goede manier
om het dorp van bovenaf te zien
en ook naar "buiten"te kijken.


 Aan het einde van de middag hebben we
nog lekker op een terrasje gezeten
met een drankje.
Het was een gezellige dag
met heerlijk weer.

Ook de autorit van huis
naar Bourtange en terug was mooi
over het Groningse platteland.
We hebben oldambster-boerderijen gezien,
althans Richard en ik.
De jeugd van ons op de achterbank
had meer oog voor de mobile of lag te slapen.
Wij genoten samen voorin
van deze boerderijen.


De volgende dag
hebben we een bezoek gebracht
aan de stad Groningen,
maar daarover morgen meer.

groet,
Marijke




woensdag 21 oktober 2015

Ons konijn Max.

Max is ons konijn
of liever gezegd Lotte's konijn.
Ze is ongeveer anderhalf jaar oud
en heel erg lief.
Eerst was gezegd dat ze een mannetje was,
maar ze bleek toch een vrouwtje te zijn.
Vandaar een jongensnaam en een "ze".

Ze laat zich heerlijk knuffelen,
maar moeilijk fotograferen.
Stil zitten komt niet voor
in haar vocabulaire.
We blijven het toch proberen 
en soms levert dat mooie plaatjes op.

Even een momentje Max. 




groet,
Marijke
en Max.

zondag 18 oktober 2015

Ons weekend.

We hadden een apart weekend.
Ik bedoel dan werkelijk apart.
Ieder gezinslid had een afspraak
of activiteit, maar niet met elkaar.

Ik ben gisteren een vriendin
gaan helpen verhuizen,
althans helpen verhuisdozen uitpakken,
lampen in elkaar zetten etc.
Ik was zo blij dat ze een eigen huisje
heeft voor zichzelf dat ook helemaal
bij haar past.


's Middags ging Lotte
bij een vriendin frietjes eten
en daarna gingen ze met
z'n tweetjes naar de film.


 Tim had vandaag een basketbalwedstrijd,
waar ik wel ben gaan kijken
hoewel het een uitwedstrijd was.
Het blijft moeilijk om sportfoto's te maken,
want die jongens bewegen veel te snel.
Tim zijn team had met dikke cijfers
de wedstrijd gewonnen.
Het was voor hen een leuke partij.


Vanmorgen werd de kajak
weer op het dak van de auto gebonden
zodat Richard kon gaan varen.
Een heerlijke vrijheid om thuis weg te rijden,
de kajak ergens in het water te leggen
en te genieten van het varen en de natuur.
Vandaag een rondje Boxtel
heb ik begrepen.
Mooi om te horen wat Richard
allemaal ontdekt vanaf het water.



Maar natuurlijk was er dit weekend
ook weer een berg huiswerk 
dat gemaakt moest worden
voor zowel Tim als Lotte.


Gelukkig hadden we dit weekend
wel een gezamenlijk zondagsochtendontbijt
en een avondeten samen.
Maar ook tussendoor was er veel contact,
zodat het alleen aparte afspraken
buitenshuis waren dit weekend.

Fijne week allemaal,
groet,
Marijke

woensdag 14 oktober 2015

Babydekens a la Happy in Red

Eind september zag ik op
het blog Happy in Red
het patroon van een 
"funky fifties crochet blanket" (zie hier).

Ik vond het patroon zo leuk
dat ik het direct besteld heb.
Het was eigenlijk een heel bekend patroon,
maar dan met een soort twist.
Ik heb er inmiddels drie van gehaakt.


Een gestreept exemplaar
met ook in iedere streep de "bloemetjes".



 Een gestreepte met maar twee kleuren
waarbij alleen de donker grijze strepen
bloemetjes hebben.



En de derde is helemaal
één kleur met alle bloemetjes,
maar die is nog niet helemaal af
en dus niet op de foto.

Het zijn heerlijke dekens om te haken.
Ik heb nooit eerder dit formaat gemaakt,
omdat ik bang ben dat een babydeken
zo snel te klein wordt.
Maar om te haken is het heerlijk
en met dit patroon helemaal.
Ik werd er vrolijk van.

groet,
Marijke

zondag 11 oktober 2015

Een prachtige herfstdag.

Het was vandaag
prachtig herfstweer;
je moest gewoon naar buiten.
Als de wind ging liggen
was het zelfs aangenaam warm.

Ik had sinds juli een bepaalde wandeling
op mijn verlanglijstje staan,
daar stond namelijk een artikel over
in ons plaatselijke krantje (namelijk dit).

Richard en ik kwamen uit
in een gebied waar we wel een ander deel
van kenden, maar dit nog niet.
We volgden netjes het pad,
maar zagen nergens de hangbruggen.
Ondertussen zagen we wel
een meanderende Essche stroom,
koeien, schapen en ganzen.




Gelukkig kwamen we de eigenaar van de schapen tegen
en hij kon ons vertellen
hoe we moesten wandelen.
Nu vonden we toch de hangbruggen!
Ze waren mooi om te zien,
niet zo hoog boven het water
en je kon er wiebelend overheen.
Vooral als je met z'n tweetjes liep.




De zon maakte de wandeling zo mooi.
Sommige bomen zijn al in
mooie herfstkleuren.
En sommige bomen
schitterden zelfs zilverachtig
in het zonlicht tegen de blauwe lucht.


Er gaat aan het einde van de wandeling niets boven
een eerlijk kopje koffie of thee in het zonnetje.


Op deze manier mag het van mij
wel een tijdje herfst blijven.

Fijne week allemaal,
groet,
Marijke

maandag 5 oktober 2015

Een nieuwe handtas.

Ik was toe aan een nieuwe handtas,
want na een kleine 2 jaar was
mijn eerste zelf gehaakte handtas (deze).
toch wel versleten.

Een jaar geleden had ik een serie
van 10 bolletjes vrij dik grijs garen gekocht.
Gewoon mooi garen kopen zonder
dat je een gericht doel voor ogen hebt.

 Het doel was nu geboren!
Dan weet ik dus het garen,
maar toen ging er nog denkwerk over de steek,
de maten en het naaiwerk aan vooraf voordat 
ik kon gaan haken.


Het voordeel van zelf een tas maken
is dat je ook helemaal zelf
de maat kunt bedenken.
Ik maakte een rechthoekige bodem
met ronde hoeken.


Vervolgens ging ik verder
met de dichte schulpsteek
uit de haakbijbel.
Een steek die prima
te haken was.



De stoffen binnentas
(niet helemaal scherp op de foto onder)
heb ik gemaakt van dezelfde stof
als de vorige tas.
Deze grijze stof met stippen
kocht ik tijdens onze zomervakantie
in 2012 in Engeland
in een schitterende stoffenwinkel.



Ik ben erg blij met
het eindresultaat.
De inhoud van de tas is wel wat kleiner
dan de vorige, maar dat is
eigenlijk ook wel prettig.
Nu kan ik er minder in stoppen en
is de tas ook niet zwaar
aan mijn schouder.

groet,
Marijke