zaterdag 26 juli 2014

Leuke dagen samen

We hebben een leuke eerste week vakantie gehad.
Eerst werd er gekampeerd,
maar daarover later meer.
We zijn ook twee dagen op stap geweest
met z'n viertjes.
Woensdag gingen we naar Kinderdijk.
Ik ben daar als kind ooit geweest
en vind dat je daar minstens
één keer naar toe moet gaan.
Misschien een soort van iets dat hoort
bij je algemene ontwikkeling,
maar dat klinkt wel een beetje oubollig.
Maar Kinderdijk was mooi.
Al die negentien molens bij elkaar.
Zoveel zie er nooit op één plek.
Het was wel speciaal,
want alle molens stonden in de rouwstand
vanwege de dag van nationale rouw.
Het was warm weer met een heerlijk windje,
maar ook met een bijzonder gevoel
vanwege alle slachtoffers van de vliegtuigramp.
Vanuit Kinderdijk zijn we naar Rotterdam gereden.
Daar hadden we een hotel gereserveerd.
Ook best speciaal met de kinderen,
want wij komen eigenlijk nooit in een hotel met ze.
We hebben ook gezellig wat gedronken bij restaurant De Tuin
aan de Kralingenplas.
De volgende dag hebben we Dordrecht bezocht.
Allereerst Villa Augustus.
Het is een bijzondere plek
waarover ik al vaker gelezen had
op het blog van Wood and woolstool.
Ik had me er veel van voorgesteld
en zelfs mijn verwachtingen werden overtroffen.
We vonden het alle vier een geweldige plek.
De sfeer die er hangt,
ik zou er inderdaad zo kunnen werken.
Het hotel, het restaurant, het marktcafé,
maar ook de tuin.
Alle plekjes werken erg inspirerend.
Je blijft rondkijken.



Met een goed gevoel zijn we het historische gedeelte
van Dordrecht ingewandeld.
We hebben door het centrum gelopen
en een rondvaart in een boot gemaakt.
Het is een leuke manier om van alles over
een stad te horen.
Ons bezoekje aan Dordrecht hebben we afgesloten
met een bezoek aan het Energiehuis.
Richard en ik houden erg van oude gebouwen
die een nieuwe bestemming hebben gekregen.
De terugreis was indrukwekkend,
omdat we over de A2 reden
waar de rouwstoet van de vliegtuigramp
reed van Eindhoven naar Hilversum.
We zijn er bij een tankstation afgegaan
zodat we onze deelneming konden betuigen
aan de slachtoffers
en nabestaanden
van de vliegtuigramp.
De stoet van 76 rouwauto's
met voorop 8 blauwe motoren
heeft diepe indruk gemaakt.


zaterdag 19 juli 2014

De dikke vrienden Kiki en Max

Onze bestelling werd afgeleverd
in een blauwe doos.
Het was een mooie, grote doos
die we konden gebruiken
voor onze konijnen
Kiki en Max.
Ze zijn nu ruim twee weken samen
 en het zijn al dikke vrienden geworden.
Ze spelen samen,
wassen elkaar
en liggen de hele dag
tegen elkaar aan.

In de mooie blauwe doos
werd door Lotte een luikje gemaakt.
Daardoor leek het net een hondenhok.
En in de doos ging wat zaagsel en hooi.
Doordat in de ren een luikje zit,
kon de doos er mooi voor gezet worden.

Het was een groot succes!


Eerst werd de doos besnuffeld.


Door grote Kiki
en kleine Max.


We springen er in.....


en springen er weer uit.


Om de beurt erin, maar...


ook gezellig samen.


Maar van al dat spelen
en in de doos en uit de doos rennen,
wordt je toch wel moe.
Max gaat even liggen.


Kiki doet dat ook.
Hij lijkt wel een beetje boos te kijken,
maar had toch erg veel plezier.


In de ren staat ook een klein tunneltje van stokjes.
Kiki past er niet meer in.
Hij probeert het soms wel eens,
maar loopt dan verder met een tunnel op zijn rug.
Kleine Max past er wel doorheen.
Maar als hij dan gaat liggen,
steken zijn pootjes er achter uit.


Toch is er iets vreemds met Max.
Het lijkt net of hij een konijn is,
maar stiekem ervan droomt
om een hond te zijn.
Hij ligt namelijk altijd met zijn kop
plat op de grond,
net als een hond.
Soms roepen we "woef" naar hem,
maar daar reageert hij dan niet op.


Kiki en Max liggen ook erg vaak
gewoon tegen elkaar aan.
Soms een beetje....


en soms wat meer
of helemaal.
Zelfs met dit erg warme weer
liggen ze nog tegen elkaar aan.
Dat noem ik nog eens echte vriendschap!


woensdag 16 juli 2014

Een eigen plekje in de tuin

Ik heb een eigen plekje in de tuin,
maar anderen mogen er ook zitten hoor.
Onze oude houten tuinbank was kapot gegaan
en daarom wilde ik graag een nieuwe.
Nu zag ik de laatste tijd steeds vaker een "kruiwagenbank".
En die vind ik geweldig.
Een paar weken geleden kreeg ik er een
van mijn ouders
voor mijn verjaardag.
Ik ben er erg blij mee.
Wel heb ik hem eerst geverfd
in heel lichtgrijs.
En dit is hem geworden:
Met schuimrubber en een lapje stof
maakte ik een kussen voor de zitting.
Het zijn wel erg veel bloemen,
maar die passen wel in een tuin.
En zo ziet mijn plekje er dan uit
met kussens, drinken
en een haakproject er naast.


Een heerlijk plekje om te gaan zitten haken.
En weet je wat nu zo handig is?
Als ik elders in de tuin wil zitten
of meer in de schaduw,
dan til ik de bank aan één kant op
zodat het wiel de bank draagt
en ik rij mijn bank naar een andere plek.
Handig he?
We hebben de bank gekocht in Brabant
bij iemand die hem zelf maakte.
Toen Richard hem ophaalde,
zag hij een heel apart vogelhuisje.
Die kreeg ik toen ook voor mijn verjaardag
namens de kinderen.
De vogels kunnen nestelen (?) in de theepot
en eten van de speciale pindakaas.
Gezellig!
Waarop zitten jullie in de tuin?


zondag 13 juli 2014

Zomervakantie en koken met Poeh #2

De schoolzomervakantie is begonnen!
Voor de kinderen,
want ik mag nog even doorwerken.
Het eerste weekend was al echt een vakantiegevoel.
Fietsen, vissen, dansen, bankje verven,
kanovaren, haken, naaien, wandelen en
dan alles op een rustig tempo.
Het weer was erg wisselend,
droog, zon, regen,
maar zelfs de regen gaf een vakantie gevoel.
De temperatuur was goed
en met de schuifpui open
was het net alsof je op de camping was,
wat betreft geluid en geur,
maar dan zonder tent gewoon in huis.
Ik genoot van een heerlijke lunch
En we hadden 's avonds een gezellige antipasta-maaltijd
die zeker aan het vakantiegevoel
een positief impuls gaf.


De plank waarop de meeste lekkere dingen stonden,
kocht ik laatst bij een instelling voor mensen
met een verstandelijke beperking.
Hij werd daar gemaakt door de bewoners zelf.
Ik heb hem geverfd
en hij paste goed bij de maaltijd.
Vanmorgen maakte Lotte en ik een foto van onszelf
met de zelfontspanner
toen we samen zaten te knutselen.
Lotte maakte een armbandje
(misschien later een tutorial)
en ik haakte een jas voor een lege appelmoespot.
De "jas" was later op de dag klaar
en er kon een gezellig kaarsje in.



Ook echt een vakantieprojectje, toch?

We hebben ook nog een gekruide honingkoek
gebakken uit het kookboek van Winnie de Poeh.
Dat deden we al eerder hier.
Deze koek stond in het hoofdstuk
"proviand voor picknick en exposities",
en dat past prima bij zo'n eerste vakantieweekend.



Hij was grappig om te maken.




En smaakte prima!
Ik hoop dat we zo'n heerlijk vakantiegevoel
nog zeker zes weken kunnen vasthouden.
Daarom:
Iedereen een fijne zomervakantie gewenst.



donderdag 10 juli 2014

Tot ziens

Er is een tijd van komen en een tijd van gaan,
en de tijd van gaan was vandaag gekomen.
Het klinkt heel dramatisch,
maar dat was het niet hoor.
Aangezien ik een eigen werkplek heb gekregen,
moest ik vandaag afscheid nemen
van het team waar ik de afgelopen acht maanden
heb vervangen.
En dat was jammer.
In die acht maanden hebben we namelijk
een bijzonder contact opgebouwd,
maar we hebben nog een leuke avond gepland
voor in september.
Maar hoe neem je afscheid?
Mijn collega's wisten dat
ik het leuk vind om te haken.
En dus bestelden ze als afscheid
14 omslagdoeken.
We hebben dit grapje
een hele tijd samen volgehouden,
maar 14 omslagdoeken is wel erg veel werk.
Toch moest ik iets doen met haken.
Nu was ik in april
bij de opening van het atelier van Lolies art.
En daardoor kwam ik al brainstormend
op een idee:
bloemen.
Ik heb gebruikt:

wol, haaknaald, oude fietsenbanden, champagnekurken,
saté-prikkers, verf, papier, stempels, oase, crêpepapier.

Met wol haakte ik een anjer,
(ik weet niet meer waar ik het patroon vandaan haalde, sorry)
de champagnekurk kon ik in vieren snijden,
de saté-prikker verfde ik groen,
van de fietsenband maakte ik bloemblaadjes,
de papier en de stempels vormden een tekst
en de oase en het crêpepapier vormden de "vaas".

Alles bij elkaar opgeteld
een bos anjers
in een aantal verschillende kleuren.






Maar wat is een afscheid zonder taart.
Ik maakte een Schwarzwalder kirch Torte
(maar dan zonder de Kirsch).
Het recept heb ik van een Zwitserse oud-collega,
hij is gemakkelijk te maken
en zooooo lekker.




De sleutels werden ingeleverd,
een afscheidsknuffel gegeven,
en toen werd ik uitgezwaaid,
tot september!


maandag 7 juli 2014

Borrelen en een hapje eten met collega's


Vandaag zijn we na het werk
gaan borrelen en een hapje gaan eten
met een aantal collega's.
Gewoon na een heftige tijd op het werk
en voor de zomervakantie
hadden we even iets gezelligs nodig.

Het komt dan ook goed uit
dat een collega
samen met haar man
een brasserie en restaurant heeft.

Daarbij is het erg belangrijk
dat je ergens een kijkje neemt
als je er zoveel over hoort.
En een kijkje nemen werd het ook letterlijk,
want we hebben alles bekeken.
Inclusief de keuken.
En dat is toch een plek
waar je normaal gesproken
niet komt.

Ik vind het altijd geweldig
om ergens te zijn
en te ervaren
dat je in een hele andere wereld bent
dan op je eigen werk.

Buiten dat het heel gezellig was,
hebben we ook heerlijk gegeten.
Alles was lekker;
het visplateau
het nagerecht
de thee
en zelfs het zelf gebottelde
bruis en platte water.

Angela en Hans;
dank je wel voor de gastvrijheid
en het heerlijke eten!


zaterdag 5 juli 2014

een dagje Düsseldorf met z'n tweetjes

Gisteren zijn Richard en ik
een dagje naar Düsseldorf,
in Duitsland, geweest.
Heerlijk met z'n tweetjes op stap.
Ik had een leuke beschrijving gelezen
Die hebben we als leidraad gehouden,
maar omdat wij onze auto parkeerde bij de wijk Bilk
hebben wij de route andersom gedaan.
We begonnen met koffie en thee bij Frida
aan de Bilker Allee 4.
Gezellig zo even rustig thee drinken en kletsen.
Vervolgens zijn we door een stukje van de wijk Bilk
naar de Medienhafen gewandeld.
Het is een stuk woon- en kantorengebied
waar ook televisiestations zitten
en een groot uitgaansgebied.
Wat een architectonisch indrukwekkend gebied
met oude gebouwen,
nieuwe gebouwen,
oude hijskranen er tussen,
aparte appartementengebouwen
met de ramen die uitsteken
en kunst.










We hebben onze lunch opgegeten op een bankje
in een parkje langs de Rijn.
Vanaf ons bankje zagen we
veel Nederlandse binnenvaartschepen
langsvaren
en iedere paar minuten een vliegtuig opstijgen.
En toch heerste er een heerlijke rust.
Mensen wandelden, fietsten en kletsten er.
Langs de Rijn wandelden we naar de Altstadt
waar al van alles te doen was,
want 's avonds speelde Duitsland voor het WK.
In de Altstadt stond een beeld
van de Radslagfiguurtjes.
Het doen van de radslag gaat terug naar 1288
toen de kinderen na een gewonnen slag van Woringen
van blijdschap rondjes gingen draaien.

Het was zo warm dat we lekker de schaduw
hebben opgezocht in een parkje
met een kleine sprookjesfontein.
Natuurlijk hebben we ook over de Köningsallee gewandeld,
een soort markt bezocht,
door het filmmuseum gelopen,
een kaarsje opgestoken in de Andreaskirche
en vooral genoten.
Als avondeten zijn we aan de anti-pasta gegaan,
lekker buiten bij een kleine bistro
heerlijk bij het warme weer.
En als toetje hebben we
voor het eerst Frozen Yogurt gegeten.


Op verschillende plaatsen
hebben we de voetbalwedstrijd gezien
op grote schermen bij kroegen
samen met vele Duitsers.
Het was een lange dag
waarin we heel veel kilometers gelopen hebben,
ieder twee en een halve liter drinken hebben gedronken,
maar waarin we ook heel veel leuke en mooie dingen gezien hebben
en vooral genoten hebben van een dagje samen.
Een echte aanrader voor iedereen.