Het was vandaag
prachtig herfstweer;
je moest gewoon naar buiten.
Als de wind ging liggen
was het zelfs aangenaam warm.
Ik had sinds juli een bepaalde wandeling
op mijn verlanglijstje staan,
daar stond namelijk een artikel over
in ons plaatselijke krantje (namelijk dit).
Richard en ik kwamen uit
in een gebied waar we wel een ander deel
van kenden, maar dit nog niet.
We volgden netjes het pad,
maar zagen nergens de hangbruggen.
Ondertussen zagen we wel
een meanderende Essche stroom,
koeien, schapen en ganzen.
Gelukkig kwamen we de eigenaar van de schapen tegen
en hij kon ons vertellen
hoe we moesten wandelen.
Nu vonden we toch de hangbruggen!
Ze waren mooi om te zien,
niet zo hoog boven het water
en je kon er wiebelend overheen.
Vooral als je met z'n tweetjes liep.
De zon maakte de wandeling zo mooi.
Sommige bomen zijn al in
mooie herfstkleuren.
En sommige bomen
schitterden zelfs zilverachtig
in het zonlicht tegen de blauwe lucht.
Er gaat aan het einde van de wandeling niets boven
een eerlijk kopje koffie of thee in het zonnetje.
Op deze manier mag het van mij
wel een tijdje herfst blijven.
Fijne week allemaal,
groet,
Marijke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten