zondag 30 april 2017

Een middagje Breda.


Lotte en ik brachten een middagje door in Breda, een
stad waar we erg graag komen. Dit keer met een
stadswandeling van het blad Spoor van de NS.
Aangezien we naar een bepaalde winkel wilden en
de auto op een vaste plek parkeren, hadden we een ander
 begin van de route en een andere richting. Het leuke
aan een andere weg nemen is dat je ook weer dingen
ziet die je nog niet kent. In het kader van
"Do something different".

De wandeling adviseerde thee te drinken bij paviljoen
't T-Huis in Park Valkenberg en friet te eten bij de
Frietwinkel. Wij vonden beide adviezen erg goed
geslaagd. Ook zagen we een mooie muurschildering,
een watertoren en waren we best wel onder de indruk
van de enorme afvalbakken die door de hele stad stonden.
Ze waren nog groter dan Lotte!



Natuurlijk hebben we ook de winkels bezocht die werden
geadviseerd, aangevuld met eigen ideetjes. We hadden
een heerlijke middag. Altijd leuk die wandelingen van Spoor.
Ook al ken je de stad best wel, toch zijn er altijd weer
nieuwe stukken te ontdekken.

Fijne week allemaal,
groet,
Marijke

vrijdag 28 april 2017

Tiny pleasures # 14.


Don't start thinking of everything you have to do
today; first enjoy your breakfast.

Begin niet met nadenken over alles wat je vandaag
moet doen; geniet eerst van je ontbijt.

Het ontbijt is de belangrijkste maaltijd van de dag, het
geeft je energie voor de hele dag. Nu kun je je ontbijt
nuttigen terwijl je gaat nadenken over de hele komende dag,
maar je kunt ook eerst bewust genieten van het ontbijt dat
je voor jezelf hebt gemaakt, of dat iemand anders voor je
maakte. Het laatste is eigenlijk beter; bewust genieten.
Er wordt ook gezegd dat je eten dan beter verteerd, maar
dat weet ik niet.
Sinds een jaar ontbijt ik met kwark en allerlei zaden en 
pitten; pompoenpitten, zonnenbloempitten, chaizaad en
gebroken lijnzaad. Dat is heerlijk en vult goed. Regelmatig 
voeg ik ook fruit toe, soms een banaan, maar mijn
favoriet zijn granaatappelpitjes. Het is wel jammer dat
granaatappels een seizoensproduct zijn. Gelukkig is
er genoeg fruit het hele jaar door om toe te voegen.



Eerst rustig ontbijten en dan nadenken over de dag, wat
moet ik doen?  Waar? Met wie?

Wat eten jullie als ontbijt?
Fijn weekend alvast,
Marijke

zondag 23 april 2017

het COBRA-museum.


Gisteren gingen Richard en ik bij vrienden op
bezoek in Hoofddorp om gezellig bij te kletsen
en te eten. Tegenwoordig gaan we dan al een
paar uur eerder weg en bezoeken van te voren
een museum onderweg. Dat vinden we het grote
voordeel van de museumjaarkaart. Je gaat 
gemakkelijk een museum bezoeken ook al is het
maar voor één of twee uurtjes. 
Dit keer kwamen we in het COBRA-museum uit in 
Amstelveen. Een museum dat we nooit zomaar
zouden hebben uitgezocht, maar dat wel weer iets
aan ons leerde en ons verwonderde en inspireerde.
Grappig om te zien dat sommige schilderijen of kunst
wel of niet iets met je doet. Dan gaat het niet eens zo
over of je het mooi of niet mooi vind, maar meer wat
je er in ziet of wat het met je doet. Voor iedereen kan
dat ook weer verschillend zijn.






We hadden dus een culturele en sociale zaterdagmiddag/avond.
Leuk om zo samen te doen en zeker voor herhaling vatbaar.

Fijne week allemaal,
groet,
Marijke

vrijdag 21 april 2017

Tiny pleasures #13.


Baking

Met bakken kun je denken aan taarten bakken, maar je
kunt natuurlijk ook brood bakken. Ik heb dat jaren gedaan
met een broodbakmachine. Maar toen de kinderen ook
meer boterhammen gingen eten, werd het steeds moeilijker
om voldoende brood te hebben. Het brood dat uit de
broodbakmachine komt is namelijk niet zo groot. Nu
gebruik ik de machine nog sporadisch.
In ons laatste kerstpakket zat een zonnebloembrood dat
gebakken kon worden in een bijgeleverd aluminium bakje.
Het was heel makkelijk om te maken en zelfs het rijzen
ging heel goed.




Natuurlijk moesten we het brood wel proeven toen het
goed afgekoeld was. Dat deden we met pindakaas
karamel zeezout van de pindakaaswinkel. Het was
gewoon heerlijk.


 Misschien dat ik toch weer eens wat vaker de
broodbakmachine moet gaan gebruiken. Om te
beginnen speciaal voor het weekend.
Daar moet ik nog eens rustig over nadenken.

Fijn weekend,
groet,
Marijke

woensdag 19 april 2017

Knolselderijsoep van Rens Kroes.


Afgelopen weekend heb ik weer eens
knolselderijsoep gemaakt. Meestal maak ik het
recept van Chicks Love Food. Dit keer maakte
ik het recept uit het kookboek On the go van
Rens Kroes. In de soep zaten naast een
knolselderij natuurlijk, ook zoete aardappels,
een ui, bieslook, kokosmelk, gedroogde
tomaatjes en veggiepoeder. Ik had alleen
gedroogde tomaatjes in olie in huis, dus die
heb ik er maar in gedaan.

  

 Het veggiepoeder moest ik eerst maken van
uienpoeder, nootmuskaatpoeder, knoflookpoeder,
tijm, geelwortelpoeder, rozemarijn, komijnpoeder,
zout en peper. In verschillende hoeveelheden
theelepels zat alles erin. Je krijgt een leuk poeder
dat je een jaar kunt bewaren.



Ik vind het echt heerlijk om, het liefst ieder
weekend, zelf soep te maken. Je kunt steeds
een andere soort soep maken, maar je kunt
van dezelfde soort (in dit geval knolselderij)
ook een ander recept uitproberen. Dan krijg
je toch een heel andere soep. Op die manier
krijg ik heel makkelijk en lekker groenten binnen.

Meestal maak ik de soep op zaterdagochtend
als de rest van de familie nog in bed ligt. Het lijkt
wel mijn rustmoment te worden om soep te maken.
Groenten snijden en koken volgens een recept
en dan de staafmixer erop zetten. Dan is even de
rust voorbij, maar dan zie je zo mooi een gladde
soep ontstaan. Soep is eigenlijk een gerecht
waarbij je ineens een hele andere structuur ziet
ontstaan. Nu word ik een beetje filosofisch
geloof ik.

Welke soep zal ik komend weekend weer eens
uit gaan proberen?
groet,
Marijke

vrijdag 14 april 2017

Tiny pleasures # 12.


A contented guest
Een tevreden gast.

Wie al langere tijd mijn blog leest, weet dat ik dol ben op de
vogeltjes in onze tuin. Misschien was het wel daarom dat wij
vorig jaar van vrienden een heel mooi, sloophouten vogelhuisje
cadeau kregen. Ik heb het in de tuin gehangen op een mooie
plek zodat we het goed konden zien vanuit het huis. Daarbij
heb ik niet speciaal opgelet of ik het huisje op een plek op het
zuiden hing zodat de vogeltjes een nestje erin konden maken.

Mijn verbazing was groot toen ik even geleden zag dat er een
pimpelmeesje het huisje inging. Dat vind ik zo knap van die
vogeltjes. Ook naar buiten komen lijkt moeiteloos door dat kleine
gaatje in het huisje. Toen het afgelopen maandag zo mooi weer
was, ben ik met mijn camera klaar gaan zitten omdat ik zag dat
het pimpelmeesje heen en weer aan het vliegen was met mos
en takjes in zijn snavel. Je moet heel snel een foto kunnen maken,
wat ze zijn razendsnel in en uit het huisje aan het vliegen.
Als een pimpelmeesje een nestje bouwt in een huisje in onze
tuin, dan moet het vast een tevreden gast zijn.




Ik hoop dat we nog lang kunnen genieten van de meesjes
in de tuin. Misschien horen we over een tijdje wel de jonge
meesje lawaai maken. Mooi lawaai!
groet,
Marijke

woensdag 12 april 2017

Lentebloesem.


Vandaag heb ik in de namiddag een wandeling gemaakt
door een stukje Den Bosch. Het was een lekkere
temperatuur om even te lopen. Onderweg was het puur
genieten van de mooie bloesem aan de bomen,
de blauwe druifjes in het gras en de krijttekeningen
van de kinderen op de stoep.











Wat is de lente toch mooi hé! De bloesem en
de geuren ervan. Ik vind het wel een beetje
jammer dat sommige bloemen en bloesem
zo snel weer uitvalt. Van sommige bomen kun
je maar kort genieten, maar ze zijn in die korte
tijd wel prachtig.
Ga ook eens lekker wandelen bij jezelf in
de buurt en kijk niet alleen maar naar het verkeer,
maar ook om je heen naar de bomen en het gras.
Er is zoveel te zien in je eigen omgeving.
De lente is mooi!
groet,
Marijke

zondag 9 april 2017

Tea topics


Al langere tijd loopt er bij Pickwick een actie
die ook regelmatig bij de tv-reclames langs
komt. De actie heet Tea topics. Op de labeltjes
van verschillende soorten thee staat een vraag.
Ik vind het geweldig. Het grappige is namelijk
dat je (ik in ieder geval wel) toch probeert om
de vraag te beantwoorden. Soms werd een
vraag zelfs een gesprek met een vriendin of
een collega. Dat leverde hele leuke gesprekken
op. Bijvoorbeeld: zou je voor een dag koning
zijn of voor een dag weer kind? Of: wat brengt
een lach of jouw gezicht? Of: als je alle tijd van
de wereld zou hebben, wat zou je dan doen?


Bij de actie kun je ook zelf een vraag bedenken.
Je moet dan een code (die aan de binnenkant
van een doosjes theezakjes staat) op de site
invullen en een vraag bedenken die je dan naar
iemand toe kunt laten sturen. De eerste code die
 ik kreeg werd lief ingenomen door mijn zoon. Hij
stuurde zijn vriendin een theezakje met op het
labeltje de vraag: hou jij net zo veel van mij als
ik van jou? De tweede code gebruikte ik voor
Richard, maar ik wist geen geschikte vraag te
bedenken, dus heb ik gewoon onze liefste zin
erop laten zetten. De derde code heb ik gebruikt
voor Lotte om haar te vragen of we thee zouden
drinken. Iets wat we eigenlijk dagelijks doen,
maar zo gepersonaliseerd is het toch wat
bijzonderder.



Iedereen vond het ook leuk om te ontvangen.
Missie geslaagd!
groet,
Marijke

donderdag 6 april 2017

Aardperen.



Bij ons in de buurt, net buiten het dorp, fietsten we langs
een boerderij waar buiten een oude tuinstoel stond met
daarop een krat met aardperen. Ik had er werkelijk nog
nooit van gehoord en had ook geen idee wat het precies
waren. Je kon de aardperen gratis meenemen en het
advies was: schillen, koken en opeten.
Nu ben ik altijd wel in voor iets nieuws, dus wij namen er
een aantal mee naar huis en ik ging googelen wat het nu
eigenlijk waren. Daarbij vond ik:

De aardpeer is een zonnebloemachtige (Heliantus tuberosus),
 die oorspronkelijk uit Noord-Amerika afkomstig is. In Nederland
 blijkt deze groente ook uitstekend te groeien. Soms wordt hij
zelfs als onkruid bestempeld. Boven de grond ontwikkelen
 aardperen stengels van wel drie meter hoog, en gele bloemen
 die duidelijk verwant zijn aan zonnebloemen. Het loof is evenwel
 niet eetbaar; de aardpeer wordt gehouden om zijn wortelknollen.

Ook las ik ergens dat je deze vergeten groenten moest
schillen en vervolgens in water met citroensap moest leggen,
zodat ze niet zouden verkleuren. Dat heb ik gedaan en
vervolgens in stukjes gesneden en gekookt.




Natuurlijk kun je er van alles mee doen in gerechten, maar ik
koos ervoor om ze naturel te proeven. Dat proeven hebben
we allemaal gedaan. Het was wat vreemd, wat notig en
eigenlijk best wel lekker.
Het is toch geweldig om dat zo op deze manier uit te proberen.
Met z'n allen iets nieuws uit te proberen en dan met samen
keuren en er iets van vinden. De aardperen werden goed
gekeurd, maar hoefden niet een wekelijks maaltijdonderdeel
te worden. Maar we hebben wel iets nieuws geleerd.
groet,
Marijke

zondag 2 april 2017

Bijzondere foto's.


Op het blog van mama van vijf las ik over een tentoonstelling
van Steve McCurry , de fotograaf die wereldberoemd werd
met de foto van een Afghaanse meisje met de groene ogen.
Een foto uit 1984 van een 12-jarig meisje. Ik vind zijn foto's zo
mooi dat ik het geweldig vond toen ik zag dat er van 7 maart
t/m 10 september in De Kunsthal in Helmond ook een
fototentoonstelling van Steve is. Helmond is voor ons
dichterbij dan Brussel. Richard en ik zijn er gisteren naartoe
geweest. Het was gewoon geweldig. Als er inderdaad één
tentoonstelling is die je moet hebben gezien, is het deze wel.






 Zowel de foto's van personen als die van landschappen
waren zowel mooi wat betreft fotografie als ook wat
betreft de emotie die het teweeg bracht. Ik kreeg ook
ongelooflijk veel zin om toch weer verre reizen te gaan
maken. Steve laat heel mooi andere culturen zien. Ook
de films die bij de tentoonstelling gedraaid werden gaven
een goed beeld van Steve en van het tot stand komen van
de verschillende foto's. Heel leerzaam. 


Ik moest, terwijl ik daar rond liep, heel erg terug denken
aan mijn eigen reizen naar onder andere Indonesië en
India/Nepal. Thuisgekomen ben ik de fotoalbums ervan
gaan pakken en zag dat ik ook veel foto's maakte van
mensen, want de mensen maken zo'n reis fascinerend.
In Indonesië maakte ik onderstaande foto van een klein
meisje die Namasté zei tegen een reisgenote van mij.
De foto tipt niet aan die van Steve McCurry, maar de
camera en de kennis over fotografie ook niet. Alleen
brengt ook deze foto een emotie met zich mee, namelijk
mijn emotie. 


Mocht je in de gelegenheid zijn dan zou ik je willen
aanraden om echt naar De Kunsthal in Helmond te
gaan om deze prachtige tentoonstelling te gaan
bekijken. Ik ben erg enthousiast, maar dat had je
waarschijnlijk wel al in de gaten.
groet,
Marijke