zondag 29 juli 2018

Courgette-spinaziesoep.


In mijn boek: de soepbijbel stond een recept voor
courgette-spinaziesoep. Het is hele groene soep, maar
ik zou hem zelf niet bedacht hebben. Daarom zijn er
ook kookboeken, omdat andere mensen dat wel kunnen.
Het is misschien niet de juiste soep voor dit jaargetijde,
maar dat maakt niet uit voor ons.


Ik vind het weer leuk om de recepten uit te proberen.
Leuke bijkomstigheid is dat de soep ook heerlijk was.
Voor herhaling vatbaar.
groet,
Marijke

maandag 23 juli 2018

Een boom die gaat vervellen?


Voor ons huis staat een boom waarvan
ik de naam niet ken, maar die ik wel
mooi vind. Maar er is iets geks aan de
hand; hij is aan het vervellen. We wonen
hier nu ruim tien jaar en dit is de eerste
keer dat dit gebeurd. Ik had het ook nog
nooit gezien.





De bast laat werkelijk gewoon los van de
stam en de takken. Onder de boom ligt
de grond bezaaid met stukken schors.
Op zich ziet het er wel mooi uit, maar
toch.....
  


 



Eerst dacht ik dat de boom dood ging, maar verderop in de straat
en ook een paar straten verderop staan nog een stel van dit soort
bomen en allemaal zijn ze aan het vervellen. Soms zie je ook dat
mensen er naar staan te kijken. Misschien doen deze bomen dit
eens in de tien jaar? Laten we zeggen dat het de natuur is, maar
toch maak ik me wel een beetje zorgen. Ik hoop dat het oké is dat
dit gebeurt. Duimen maar.
groet,
Marijke

woensdag 18 juli 2018

Een lang weekend Oostende.



Afgelopen weekend was ons jaarlijkse bezoek aan Oostende,
in het appartement van mijn schoonvader. Jeetje, wat hadden
we schitterend weer. Het was overdag dan ook heel druk op
het strand. We waren met z'n viertjes, Richard, Lotte, een
vriendinnetje van Lotte en ik. Gezellig was het. We hebben
best wat ondernomen. Meteen de eerste avond al zaten
Richard en ik in een leuk café bij een optreden van twee
personen, een man met een schootharp en een vrouw die
zong. Prachtig!

IMG-20180714-WA0003.jpg

Natuurlijk gingen de dames de zee in, samen met de flamingo.
Lekker spetteren en zonnen op het strand. Richard en ik
maakten een lange wandeling, gingen met het pontje heen
en later terug en liepen weer naar huis. Ik vind het leuk om
ook op nieuwe plekken te komen. Wat ook nieuw was, was
dat Richard samen met ongeveer 1000 Belgen op de
paardrenbaan heeft zitten kijken naar de wedstrijd België
tegen Engeland voor de derde plek van het WK. Leuk is dat,
vooral omdat de Belgen ook wonnen. Dat maakt de sfeer
toch wel een stuk leuker.






We hebben gelukkig ook dit keer weer mooie
zonsondergangen gezien. Op zondag hebben we een
bezoek gebracht aan de mooie stad Brugge. Daar was ook
een kunstroute waar o.a. een walvis van plastic bij was.
De walvis was gemaakt van plastic dat afkomstig was van
de plasticsoep uit de oceaan. Het was een schitterend
kunstwerk, maar het zette je ook wel aan het denken. Er
zwerft namelijk veel te veel plastic in het water. Als wij
's avonds over het strand liepen, zag je ook wat de mensen
allemaal hadden achtergelaten. Als niemand dat opruimt,
komt het uiteindelijk in de zee terecht. Dat moet iedereen
zich wel gaan realiseren. Voor het milieu en de vissen.




Als je op het strand staat, waait het altijd. Dat is uitstekend
weer om te vliegeren. Het is tevens altijd heerlijk om met
je blote voeten door het water te wandelen. En als je dan
tegelijkertijd een prachtige zonsondergang ziet........
wat wil je dan nog meer........


  


Op internet had ik gelezen over Hangtime, een grote hal
waar je kunt trampoline springen etc. Dat moest natuurlijk
uitgeprobeerd worden. Het is zo goed bevallen dat we hier
wel vaker gaan komen. Een echte aanrader.
  

  


Het mag wel duidelijk zijn dat we weer hebben genoten
van ons bezoek aan Oostende en Brugge. Heerlijk weer,
relaxt programma, veel variatie, lekkere ijsjes, bijzondere
dingen en gewoon er helemaal uit zijn.
Heerlijk.
groet,
Marijke

zondag 8 juli 2018

Musjes.


De afgelopen dagen zitten er een paar musjes de hele dag
bij ons in de tuin en dat is heel gezellig. Op zich zitten er altijd
musjes in de tuin, maar nu lijken het er een paar. Misschien
is de rest van de groep op vakantie. Ze vliegen af en aan.
Ze zitten op de heg, komen door de heg, zitten op het dak,
komen drinken en wassen in de waterbak, eten brood en
zitten in de struik. Soms zie ik ze even niet, maar al snel
komt er één aangevlogen. Grappig is dat het meestal het
mannetje is. Het vrouwtje zie ik toch minder. Ik weet niet
waarom. Door de warmte buiten moet ik de waterbak
iedere avond opnieuw vullen, dus als ik de planten water
geef, doe ik dat ook met de vogelwaterbak. Toch een beetje
voor ze zorgen.








  

 Nu lijkt het net alsof ik de hele dag in de tuin zit met mijn
fototoestel in de aanslag, maar dat is niet zo hoor. Het
fototoestel ligt klaar en kan ik zo pakken. Maar het is wel
erg leuk om even in een stoel te zitten en te kijken wat de
musjes allemaal doen. Het verveeld nooit. Dat noemen
we genieten van de kleine dingen en dat is echt aan te raden.
groet,
Marijke