Watch something grow. From the pit of an avocado.
Iets zien groeien. Van de pit van de avocade.
In het voorjaar van 2016 stond op het blog van Wimke
een blogpost over het kweken van een avocadoplant.
Dat leek mij een leuk experiment, omdat we iedere week
avocado's eten en ik steeds denk dat het zo leuk zou zijn
als ik daar een plantje uit kon laten groeien.
Wimke noemde twee opties:
1) in een avocado drie tandenstokers prikken en de pit met
zijn "billen" in het water zetten. Dat was ook mijn eerste
optie. Er is zelfs een dienblaadje met een stel potjes naar
de buren gegaan toen wij op zomervakantie gingen. Alles
om het experiment te doen slagen. Maar helaas, er
gebeurde helemaal niets. Dus over naar optie 2.
2) doe in een potje potgrond, duw de avocado deels erin,
geef hem water en dek het potje af met folie die door
een elastiekje wordt vastgehouden. En bingo, deze
manier sloeg prima aan. Na een tijdje ging de pit in twee
splijten en langzaam kwam er een steeltje tevoorschijn.
Op een gegeven ogenblik had ik vier stadia van de
groei van de avocadoplant. Ik vond het prachtig om te
zien hoe de stelen aan het groeien waren. De potjes
werden zelfs iedere dag gedraaid zodat ze weer opnieuw
naar het licht konden groeien. Op die manier werden de
stele mooi recht.
Ze worden steeds een beetje groter en gisteren
zag ik ineens dat er weer een stel nieuwe blaadjes
uitkomen.
Ik heb geen idee hoe ver de plantjes zullen groeien,
maar het proces is hartstikke leuk om te volgen. De vreugde
die er ontstaat als er toch weer een stukje steel tevoorschijn
komt vind ik geweldig. Ook alleen ik hier thuis hoor, de rest
van de familie denkt er het zijne van geloof ik. Doordat
deze plantjes zo goed hun best doen, zijn er zelfs weer
een stel nieuwe planten in huis gekomen. Ik miste het
groen toch wel. Planten hielden het bij ons nooit zo goed
uit de afgelopen jaren. Door de groei van deze avocado's
houden we de andere planten ook mooi in leven.
Misschien dat iedereen hier in huis het stiekem toch
wel leuk vind. Ik ben er in ieder geval blij mee. Als ik
nu jonge kinderen had, was het nog een soort van
biologieproject, maar nu is gewoon leuk.
groet,
Marijke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten