zondag 1 oktober 2017

Kunst die je raakt.



Gisteren waren Richard en ik in het Noord-Brabants museum
in Den Bosch voor twee tentoonstellingen. De eerste ging
over de jaren 80 en had veel "Oh ja, die ken ik nog"-momenten.
De tweede tentoonstelling was er een die heel eenvoudig en
"simpel" oogde, maar die wel degelijk bleef hangen in je gedachten.
Het was één kunstwerk in een grote witte ruimte gemaakt
van vijf stalen bootjes en 2.000 bollen rode wol. Het kunstwerk
was van Chiharu Shiota uit Japan. Aan het kunstwerk is
veertien dagen door tien dames gewerkt. De Japanse
mevrouw heeft zelf ook een dag meegeholpen, vertelde
de suppoost.




 


"In de installatie Uncertain Journey zijn metalen boten met
elkaar verbonden door rode wollen draden. Elke draad kan
opgevat worden als een mensenleven dat verweven raakt
met andere levens. De rode kleur beklemtoont dit door de
gelijkenis met het bloed. De boten brengen alle levens en
herinneringen samen en varen ons door het leven."
Aldus de beschrijving bij de tentoonstelling.





In de film die vertoont werd over het tot stand komen van
het kunstwerk sprak Chiharu over het maken ervan en de
achterliggende gedachte. Toen ik "onder" het kunstwerk
door liep en de beschrijving probeerde te vertalen, kon ik
het ook echt voelen. Iedere draad is een leven dat zijn eigen
weg gaat, verweven met andere levens om ons heen. Aan
elkaar geknoopt met je partner en kronkelend. Chiharu zegt
er zelf in haar verhaal over:
"ons leven is een reis, maar we kunnen
de eindbestemming niet zien."

Ik hoop dat ik een beetje heb kunnen overbrengen wat
zo'n kunstwerk met je kan doen.
groet,
Marijke

Geen opmerkingen:

Een reactie posten